Nu, kan ik me wel voorstellen dat het misschien allemaal wat zweveriger lijkt, niks doen, bewust tijd voor jezelf inlassen, zelfzorg maar het is vooral dat met niets bezig zijn in je hoofd dat voor ontspanning zorgt. Lezen kan mij helemaal opslorpen in de wereld van het boek maar voor een ander is het misschien wel koken, iets wat ik ook stilaan terug aan het herontdekken ben, creatief bezig zijn of gewoon eens uitslapen of je gedachten de vrije loop laten. Het gaat erom dat je je eigen prioriteiten stelt om de chaos waarin je leeft te ordenen. Soms moet de puzzel wat worden aangepast met enkele kleine ingrepen die je leven weer vlotter laten verlopen. Uiteraard is dit voor iedereen totaal verschillend. Dankzij mijn therapeute ging ik inzien dat we vaak een leven leiden zoals het van ons verwacht wordt en we niet meer beseffen waar onze tijd naartoe gaat. Zodra je daar bewuster mee omgaat kan het je heel veel tijd besparen. Het is misschien wat contradictorisch wat ik nu ga vertellen maar eigenlijk blijkt ook wel dat er in mij wel wat paradoxaal denken zit sinds ik kennismaakte met burn-out als constante gezel. Eerder schreef ik namelijk dat al onze to-do lijstjes ons stress kunnen bezorgen en nu ga ik doodleuk een strakke planning aanbevelen, het is natuurlijk maar hoe je ermee omgaat heb ik ondertussen gemerkt.

Sinds ik thuis ben, doe ik bijvoorbeeld nog amper boodschappen. De afhaaldienst doet het perfect maar de voorbije maanden hebben me ook geleerd hoe bewuster je die bestelling maakt, hoe makkelijker ook je dagelijks leven verloopt. Ik maak een menu in mijn hoofd en zorg ervoor dat er steeds voldoende basis in huis is om bepaalde gerechten op tafel te toveren. Recepten die gezond zijn en voor energie zorgen zonder al te veel moeite. Uiteraard moet er tussendoor wel om verse groenten en fruit worden gegaan maar het scheelt een hele hoop aan tijd. Tot nu toe heb ik ook de indruk dat dit ook ons budget positief beïnvloedt want hoe meer je naar de supermarkt gaat, hoe meer je koopt toch? Dus de basis is in huis, de rest wordt beperkt aangevuld volgens wat nodig is aan verse producten maar er wordt wel meer over nagedacht want uiteindelijk blijkt een goede planning toch ook wel veel tijd te besparen, ook op huishoudelijk vlak. Ik had het alleen liever vroeger ontdekt!

Minimaliseren is trouwens nog zo een inzicht van de laatste maanden. Wat kopen we toch allemaal graag en veel, vooral ook wat we helemaal niet nodig hebben. Volgens mij helpen minder spullen je uiteindelijk ook tijd te winnen. Wie nooit naar wat moet zoeken heeft dat enkel en alleen te danken aan een strakke organisatie en structuur in zijn leven. Wie alles op zijn plaats terug legt, is nooit wat kwijt, is één van mijn wijsheden thuis maar of dat ooit zal helpen is maar de vraag. Ik blijf het echter tegen beter weten in soms als een mantra herhalen. Net als wanneer je niet wil dat een ander aan je spullen zit, moet je zorgen dat die er niet bij kan maar dat is blijkbaar even moeilijk als van een ander zijn spullen blijf je af. Volhouden is dus de boodschap en vooral zeer herkenbaar voor alle ouders denk ik.

Laat ons vooral meer tevreden zijn met de kleine dingen. Voor mij staat of valt geluk nu vaak met de momenten die ik koester, kleine gebeurtenissen die mijn dag kleuren, een compliment of knuffel die me een warm gevoel geven. Het enige wat hiervoor nodig is, is de bewustwording om het daadwerkelijk te kunnen ervaren. Het gevoel van tevredenheid om ontelbare kostbare momenten van samenhorigheid is onbetaalbaar. Ervaringen om te koesteren zijn een gratis rijkdom zomaar te vinden bij jezelf. Dit lijkt weer een beetje geiten-wollen-sok maar het werkt wel en dat is voor mij het allerbelangrijkste in mijn zoektocht naar vooruitgang in plaats van die verdomde perfectie die steeds over mijn schouder gluurt.

De druk van buitenaf om constant bezig te zijn is zo groot dat zomaar nietsdoen nog zelden gebeurt. Ergens heb je echter wel een rustpauze nodig om de ratrace vol te houden. Voor mezelf was het tot mijn crash echter zo dat ik mezelf pas toestond om te gaan zitten thuis wanneer alle dagelijkse karweitjes afgerond waren, dat gebeurde bitter weinig dus. Nu ik dit meer en meer aan me kan laten voorbij gaan merk ik ook dat ik voor het eerst in jaren echt kan genieten van mijn huis, meer nog ik begrijp niet dat ik altijd maar de hort op moest en alles buitenshuis beleven terwijl mijn grootste geluk hier te vinden is. Ik had zo een schrik om wat dan ook maar te moeten missen dat ik bleef gaan zonder bij mezelf en mijn noden stil te staan. Dat ik ondertussen constant vermoeid was en allerlei kwalen had, was niet voldoende om een pauze in te lassen. Wat ben ik nu dankbaar dat ik het alsnog heb beseft dus maak ik me geen zorgen meer om iets wat niet afgerond is zoals het van mijn perfectionistische zelf zou moeten. En ik geniet terug zonder me er zorgen over te maken, want niks is leuker dan bewust genieten van de kleine dingen en veel beter toch dan piekeren over wat je op hetzelfde kostbare moment zou moeten doen. Het vraagt oefening maar het lukt me stilaan meer tijd te maken voor de dingen die ik echt graag doe. Dat kan dus ook best even niks doen zijn, gewoon doen waar je op dat moment zin in hebt en vooral niet gehaast zijn.

Er is zoveel in ons leven waar we dankbaar kunnen om zijn, er is zoveel om van te genieten wanneer je er maar voldoende stil bij staat. Voor mezelf is het heel belangrijk dat ik mezelf blijf inspireren en uitdagen door nuttig te blijven maar niet in nog meer gejaagdheid of stress, ik zoek naar het tegenovergestelde en dat is vooral heel leerzaam voor mezelf. Zo beschouw ik ondertussen ook mijn burnout als het afronden van het eerste deel van mijn leven. Ik geraak er zelfs stilaan van overtuigd dat dat tweede deel zoveel intenser en bewuster zal zijn wanneer ik de ontdekte tools ook daadwerkelijk ga toepassen en dat is toch zeker de bedoeling want dat heb ik voorlopig nog enorm nodig om mijn hoofd boven water te houden.

Structuur zorgt dus voor meer tijd in je leven maar ook hiermee probeer ik zeer bewust om te gaan want je mag ook hiervan niet het slachtoffer worden. Dus ben ik alles beginnen noteren, heel old school, alles netjes  in een schriftje wat me maar zou kunnen helpen. Alleen die ideeën noteren zorgt er bij mij voor dat ik meer inzicht krijg, het ook doe en vooral meer tijd voor mezelf win en daar draait het toch allemaal om, niet?