Aan de vooravond van een volgende ingreep, blik ik terug op de voorbije week waarin ik van de ene dokter naar de andere specialist mocht om me voor te bereiden op wat komen gaat. Ik geloof erin dat dit de afsluiter zal worden van een helse periode waarin ik tegelijk ook  nogal wat inzichten opdeed die me voor de rest van mijn leven  zullen beïnvloeden. Niets wordt nog wat het was voordien en dat valt ondertussen wel zeer letterlijk te nemen maar ik heb het zo gehad dat ik meer dan ooit klaar ben voor wat volgt en dat is heel wat, daar ben ik nu van overtuigd. Maar eerst deel ik nog even datgene wat mij het voorbije jaar zo vaak doorheen de ellenlange wachttijden heeft geholpen.

Het is me trouwens wat vreemds, zo een wachtkamer van een specialist in een ziekenhuis. Rondom mij zag ik telkens heel wat mensen in een overvolle wachtkamer die enigszins verkrampt op hun beurt, en misschien ook wel op hun reeds uitgestippelde lot, wachtten. Verschillende leeftijden, nationaliteiten en gender kriskras door elkaar met een gemeenschappelijke bezorgdheid, hun gezondheid. Grotendeels totaal vreemden voor elkaar maar toch proberen sommigen de stilte te doorbreken door hun kwalen met hun voor de rest onbekende  buur te bespreken. Vreemd vind ik dat en zelf voel ik die drang nooit. Integendeel, ik neem plaats in een hoekje en maak misschien wel dezelfde bezorgde indruk, alhoewel ik denk dat ik eerder nogal afstandelijk overkom. Met mijn smartphone in de hand en de app Pranayama geopend om me enigszins af te leiden,  probeer ik me dan in het moment af te sluiten van de vreemde realiteit waarin ik me bevind. Ik volg het ritme van de app en adem 5 minuten lang 4 tellen in en 6 tellen uit tot het vanzelf gaat. Dit in de hoop dat dit me rustig maakt, of toch de tijd wat sneller laat gaan want het lijkt wel alsof die in zo’n wachtkamer helemaal stilstaat.

Ademhalingsoefeningen missen hun effect niet en nemen instant een zekere gejaagdheid van me weg zodat het wel lijkt alsof ik kan  ontsnappen uit de trage realiteit. Het is niet zo dat ik niet meer besef waar ik ben maar ik zit in mijn cocon en observeer vanop afstand als het ware enkel nog de zuchtende mensen rondom mij, zonder enige gedachte of emotie.  Vreemd hoe zoiets simpels als ademhaling mijn geest telkens weer helpt om het schouwspel rondom mij te analyseren zonder zelf deel uit te gaan maken van de gestresseerde bonte  bende. De app doet dus ook zijn werk buitenshuis want thuis was meestal de plaats waar ik ermee aan de slag ging. Normaal zorgt tweemaal preventief oefenen per dag voor een positieve invloed op je hartcoherentie bij stresserende situaties maar wanneer je er bewust aandacht aangeeft, lukt dat dus ook op het moment zelf. Zelfs wanneer ondertussen  verpleegsters af en aan lopen, en ik rondom mij verschillende patiënten zie komen en gaan, besef ik dat ik me nu moet focussen op mezelf om tegen straks door al die prikkels niet te zijn leeg gezogen. Zeker wanneer je voelt dat het wat moeilijk is om rustig te worden, kan je het eender waar proberen, zelfs zonder app wanneer je wat geoefend bent. En dat ik er klaar voor ben en stilaan een Pranayama-pro ben, is nu duidelijk gebleken.

Het is niet zo dat ik nu alle dagen zweverig zit te wezen op mijn yoga-mat maar dankzij de ontdekking van hartcoherentie en deze ervaring, heb ik er het volste vertrouwen in dat alles helemaal goed komt. Ik ben klaar om de waarheid onder ogen te zien. Dit alles heeft zijn reden en heeft me laten stilstaan, letterlijk dan, maar het heeft me vooral figuurlijk vooruit geholpen. Eindelijk begrijp ik mezelf beter dan ooit dankzij de afgelopen maanden. Ik heb immers door de ontdekking van HSP geleerd dat me afsluiten voor  drukte nodig is net als een ander  tempo leven, dus lach ik nu bij mezelf om zoveel wijsheid. En ook al word ik op deze manier misschien wel  afstandelijk en complex voor mijn omgeving, vanaf nu blijf ik zo eindelijk wel tastbaar dicht bij mezelf. En daar draait het toch allemaal om bij het leven van  je missie, authentiek en synchroon, met wat er zich op  jouw persoonlijke pad manifesteert.